Van Mandalay tot en met Yangon

Hopelijk zijn jullie bijgekomen van al het lezen. Hier volgt de rest, maar deze keer wordt het nog langer dus pak de koffie er maar bij.

14/10/2015
Na een superdeluxe ontbijt bij het hotel zijn we Mandalay gaan verkennen. Het viel hier trouwens op dat de mensen onvoorstelbaar aardig zijn (behalve de ondertussen welbekende taxichauffeurs dan). Ze komen vragen hoe het met je gaat en als je zelf drinken in wil schenken, willen ze dat nog van je overnemen. Ze rennen zelfs voor je uit om het liftknopje in te drukken. Als je iets vraagt, doen ze hun uiterste best om een goed antwoord te geven. Ze zijn dus echt heel lief een aardig.
Geld pinnen was wel een behoorlijke opgave in Myanmar. Op de eerste 3 plekken waar we geld probeerden te pinnen deden al onze pasjes het niet. Toen we lichtelijk in paniek begonnen te raken, deed 1 pinautomaat het ineens wel, gelukkig!
We hebben een fiets gehuurd en daarmee allerlei tempels bezocht en het Royal Palace bezocht. Daarna hebben we Mandalay Hill beklommen, op blote voeten want dat moet daar. Het was afzien, maar dan heb je ook prachtig uitzicht! Opvallend is dat alle boedha' s hier ledlichten om hun hoofd hebben. Dat ziet er een beetje grappig uit.
We wilden graag naar de U-bein brug fietsen, de grootste teakhouten brug van Myanmar (750 meter lang). Maar dat bleek onmogelijk in de drukte van het verkeer. Gelukkig hebben we heel wat jaren ervaring erop zitten als het gaat om fietsen, want anders hadden we het nooit overleefd! Dus de fiets hebben we met het spitsuur maar weer even teruggebracht.
Daarna zijn we met de taxi naar de U-bein brug gegaan. Dat was heel mooi, we zagen heel veel sterren! Er was een zwerfhond die ons de hele weg achterna liep. Dat was heel schattig, maar ook wel zielig want we hadden geen eten. Dat is wel iets wat je hier veel ziet in Myanmar: zwerfhonden. In Thailand had je die ook, maar daar zijn veel initiatieven om ze te voeren. In Myanmar lopen ze soms broodmager rond met allerlei ziektes, dat is ooit echt vreselijk om te zien. Wanneer we eten hadden en we magere honden zagen, hebben we die wat gegeven zodat ze in ieder geval sterk genoeg waren zelf weer eten te gaan zoeken.
's Avonds zijn we naar de Marionetteshow gegaan van Mandalay. Dat was heel leuk en grappig. Marionettes zijn een cultureel erfgoed van Myanmar, dus dat was wel bijzonder om te zien. Maar de dag was nog niet om, want op weg naar het hotel werd Rik nog even aangerand. Er kwam een man naar ons toe, heel vrolijk, net iets te vrolijk zelfs. En die gaf Rik eerst drie kussen op de wang. We dachten, dat zal wel normaal zijn hier. Maar Yael kreeg niks. Toen zei die: " You understand I'm gay". Dus toen was Rik er klaar mee, want die vent bleef maar aan 'm zitten. Dus Yael zei: "Okay, but he is taken" . Toen zei hij " It' s okay, I like teenage boys anyway". Dus toen zijn we, wederom verbijsterd, maar vertrokken. Wat maak je toch allemaal mee...

15/10/2015
Deze dag zijn we naar Bagan doorgereisd met de bus. Daar hebben we twee grappige Engelsen leren kennen, dus dat was wel gezellig. Daar aangekomen zijn we 's avonds nog wat door de stad gaan wandelen en hebben we ergens gegeten.

16/10/2015
We waren voor de zonsopgang opgestaan, om 5 uur. Nadat we een e-bike gehuurd hadden, zijn we naar een tempel gereden en daarop geklommen om de zonsopgang te zien. Dat was ongelooflijk mooi. Je zag ook luchtballonnen vliegen. Een Birmees meisje van 15 kwam bij ons staan, ze woonde naast de tempel. Voor de rest waren we de enigen. Ze vertelde ons vanalles en heeft ons daarna een sand painting aangesmeerd haha. Maar het was wel een leuke ervaring!
Ondertussen moesten onze kleren weer eens gewassen worden, dus hadden we die weggebracht. We kregen ze 's avonds al terug met nieuwe vlekken en een hoop stank. Maar dat is schijnbaar altijd zo in Myanmar. Dus we hebben het zelf even overnieuw gedaan in de wasbak met waspoeder :p.
De rest van de dag hebben we overal rondgecrost met onze e-bike en hebben we allerlei tempels bezocht: de bekende en de onbekende. Vooral die laatste vonden wij super bijzonder. Dan vind je ergens trappen waarbij het lijkt dat die in geen jaren beklommen zijn. Dan klim je die voorzichtig op en heb je daarna uitzicht over heel Bagan met al zijn tempels! Dat is echt onvoorstelbaar mooi! Na al ons gecross was onze e-bike leeg, dus hebben we een klein stukje moeten lopen en toen konden we ' m laten opladen bij het hotel. Daarna zijn we ermee naar de Shwe San Daw gegaan, dat is een hele bekende tempel. Daar hebben we de zonsondergang gekeken vanaf heel hoog. Dat was ontzettend mooi!

17/10/2015
Hier zijn we weer heel vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien. Dit keer kwamen we onderweg een local tegen die ons naar een rustige tempel bracht waar we de zonsopgang heel mooi hebben kunnen kijken. Natuurlijk wilde hij ons een sand painting verkopen, maar gelukkig had hij nog andere slachtoffers dus zijn we na de zonsopgang weggesneakt. Verder hebben we die dag weer met onze e-bike rondgereden en nog meer tempels bezocht, het zijn er namelijk duizenden dus je bent nooit uitgekeken.
's Avonds hebben we nog een keer de zonsondergang gekeken, maar dan op een rustige tempel die we overdag gevonden hadden.

18/10/2015
's Ochtends moesten we vroeg op, want we gingen met de bus naar onze volgende bestemming: Kalaw. Dat was weer een hele ervaring. De locals waren erg ranzig. Ze kauwen hier op iets roods dat ze het gevoel geeft alsof ze alcohol op hebben. Daar krijgen ze heel veel speeksel van dus dan roggelen ze keiiiii hard en dan tuffen ze een hele klodder op de grond. In de bus kan dat niet, dus dan gebruiken ze een zakje. Dat was zo onsmakelijk, Yael moest kokhalzen. Ja, je wordt hard in Myanmar. Wat erg om te zien was, was dat als de bus stopte er soms bedelende moeders met baby' s op hun arm bij de bus kwamen staan. Veel mensen zijn hier echt heel arm.
Met de motortaxi zijn we naar ons guest house in Kalaw gebracht. Die werd gerund door een Vlaamse Belg, dus dat was handig! Hij was heel aardig en altijd bereid advies te geven zonder verkoopintenties.
's Avonds hebben we Kalaw verkend en ergens wat gegeten met een mooi bergachtig uitzicht.

19/10/2015
Bij het guest house had je met je huisje van verschillende kamers voor verschillende mensen 1 keuken waarin voor iedereen een ontbijtbox klaarstond. Dat was een leuk systeem! Toen er een Chinees na ons kwam waren de ontbijtboxen op dus wij waren al bang dat we er te veel hadden gepakt haha. Maar achteraf bleek dat we het goed hadden gedaan en dat de ontbijtbox gewoon heel veel eten bevatte voor 1 persoon.
We hebben op aanraden van de eigenaar van het guest house een wandeltocht gemaakt naar de Shwe Oo Min grotten. Die zijn hetzelfde als de Pindaya grotten maar dan gemakkelijk bereikbaar en wat kleiner. De grotten waren heel apart. Ze zaten ramvol met boedha' s met allemaal hun eigen ledlichtjes. Je had soms hele kleine gangetjes en dan kwam je weer terecht in een plek vol met boedhabeelden. Bij de grotten zat een hele aardige man. Die leidde ons nog een beetje rond en vertelde vanalles. Maar op een gegeven moment werd hij erg aanhankelijk. Hij bleef ons maar zoenen op de wang en wilde steeds groepsknuffels en foto' s samen. Wij wilden alleen maar weg. Achteraf vertelde de Belg dat dat geen normaal Myanmar gedrag is, maar dat daar geen psychiatrische inrichtingen zijn dus dan krijg je ooit zoiets. Gelukkig was die man overvol met liefde en niet met verkeerde intenties haha.
Daarna zijn we naar het centrum van Kalaw gegaan en hebben we wat gedronken. Toen hadden we een tweedaagse mountainbike tour geboekt naar het Inle meer, onze volgende bestemming. We mochten de fietsen alvast gratis meenemen voor die dag.
De dag was nog lang niet om, dus we hebben nog een wandeltocht gedaan op aanraden van de enthousiaste Belg. Het zou twee uur heen en twee uur terug zijn. Na een half uur stonden we midden in de bush bush en kon je het pad nog amper terugvinden. Alles was volgegroeid na het regenseizoen. We kwamen 1 oud vrouwtje tegen die ineens uit de bosjes kwam en dat was het. We zijn nog een uurtje doorgelopen tot er nergens een weg meer te bekennen was. Toen we op een gegeven moment grote takken hoorden breken in de bosjes en het over niet al te lange tijd donker zou worden, zijn we maar omgedraaid. Dat ging 'm niet meer worden. Maar toch hebben we toen veel bergen opgeklommen en mooie natuur gezien.

20/10/2015
's Ochtends vroeg kwam onze tourgids Joe ons ophalen. We mochten super sexy mountainbike broekjes aan en kregen zelfs handschoenen en een helm. We hebben die dag een prachtige en super vermoeiende tocht van 48 km gefietst waarvan veruit het grootste gedeelte bergop. Tussendoor hadden we gelukkig leuke, locale stops, al het eten en drinken zat erbij. De goedlachse en goed Engels sprekende gids maakte de vermoeiende tocht goed te doen.
Toen we zijn gaan lunchen in een dorpje, was daar de locale markt. De gids heeft ons ontzettend veel geleerd over Myanmar, dat was heel interessant.
We aten 's avonds bij een dorpje die bijna nooit blanken zien. We werden overal aangekeken en ze moesten flink lachen. De kinderen waren erg nieuwsgierig en verlegen. We mochten even gaan slapen voor we gingen eten maar we waren niet moe. Dus we vroegen of we met de kinderen mochten spelen. Die hebben ons toen een hele tour in en om hun dorp gegeven met het nodige gestaar en gelach als je terugkeek. De maaltijd werd gemaakt door een van de oudste vrouwen op een manier zoals je dat in museums over vroeger ziet. Dat was heel speciaal. Het eten was ook heel lekker. We zaten op de grond aan een laag tafeltje.
Daarna zijn we naar een klooster gebracht waar veel jonge leerlingen tijdelijk wonen. Kinderen vanaf een jaar of 8 of 10. Ze hebben recht voor allemaal boedhabeelden ons bed klaargemaakt. Dat was heel speciaal. Toch hebben we slecht geslapen, want we lagen recht onder een TL-buis die de hele nacht aanbleef en om 5.30 kwamen de kinderen een voor een naar binnen om allemaal pannen te pakken. Ze liepen allemaal om ons heen toen we wakker werden, dat was een beetje awkward. Maar dan maak je dat ook eens mee.

21/10/2015
Toen we om 7.00 opstonden, hadden de monniken eten voor ons over gelaten dat ze elke dag gaan halen in de dorpen. Ze krijgen dat geschonken. We mochten in het klooster ontbijten zoals zij dat altijd doen. Daarna zijn we terug naar het dorp gegaan waar we de vorige avond waren en hebben we afscheid genomen van de locals.
Toen gingen we weer fietsen...maar onze konten waren blauw. Na een hele dag fietsen, konden we niet eens meer op het zadel zitten! Gelukkig trekt die pijn na een kwartiertje wel weer weg.. Ook deze dag was de tocht veruit het meeste bergop en ontzettend vermoeiend. Maar wel heel mooi. Op meerdere plekken moest zelfs de gids afstappen, maar Rik stapte nooit af. Rik was beter dan de gids (oh yeah). Daarna hadden we een stukje met de auto en toen een heel stuk bergaf over een moeilijke route voor pro mountainbikers zoals Rik. Yael dacht dat ze doodging. Overal waren stenen en gaten en dat alles bergaf. Gelukkig had Yael een lief vriendje dat overal op haar wachtte, omdat hij anders bang was dat ze het inderdaad niet zou overleven. Achteraf kregen we te horen dat dit de eerste keer was in al de jaren dat de gids die tour geeft dat een vriendje wacht op zijn vriendin. Schijnbaar hangt de vriendin altijd ergens achteraan met de tong op de knieen en fietst het vriendje kei hard door. Dan moet normaal gesproken de gids steeds wachten. Maar bij ons wachtte Rik steeds, wat een lieve jongen!
Eindelijk kwamen aan bij het Inle meer. Wat een voldoening! Toen hebben we een heerlijke afscheidslunch gehad met de gids en zijn vrouw. Daarna hebben we de boot gepakt en ruim een uur gevaren naar onze bestemming: Nyaung Shwe. De vaartocht was echt geweldig. We waren hartstikke oververmoeid, vooral onze benen. En dan zit je in de hitte lekker op een boot met een heerlijk briesje! En dan is er ook nog vanalles te zien, zoals de beenroeiers, drijvende akkers en huizen op palen!
Daar aangekomen hebben we de Trishaw genomen naar ons hotel. Dat is een fiets met een stoeltje aan de zijkant met eigen wielen erbij! We hebben door de stad gelopen waar een gigantische markt was omdat het Pagode festival bezig is.

22/10/2015
Na het ontbijt zijn we opgehaald door de bootman van de vorige dag. Joe had een goede deal voor ons geregeld. We zijn 7 uur lang over het meer gevaren met verschillende stops bij bezienswaardigheden. Dat was echt geweldig met dat warme weer, zo' n heerlijk briesje! We hebben de beenroeiers, een markt, een zijde/lotus/katoen fabriek, een bootmakerij, een sigarenmakerij, longnecks, een zilversmid, drijvende dorpen met akkers en een mooie lunchtent bezocht!
Na deze dag kregen we te horen dat Yael haar opa uit Israel overleden was. Dat is natuurljik heel erg en we wensen allle familie heel veel sterkte toe. We hadden tijdens zijn begrafenis een kaarsje voor hem aangestoken. Verder hebben we toen contact gehad met familie en niet zo heel veel meer gedaan.

23/10/2015
Deze dag zijn we met de fiets een beetje rustig wat rond gaan fietsen in Nyaung Shwe. We zijn naar de hotsprings gefietst, maar daar werden belachelijke prijzen gevraagd (locals betalen overal een andere prijs en soms zelfs niks) dus hebben we daar niet ingezeten. We zien er vast nog wel meer in Nieuw-Zeeland! Verder hebben we een berg beklommen voor een uitkijkpunt wat heel mooi was en een warme lucht bron gezien waar allemaal stoom uit kwam.
Daarna zijn we met een Japanner die ook aan het fietsen was met de boot naar de overkant gevaren. Daar kwamen we aan in een dorpje waar je lekker kon eten. De ober vertelde ons dat we even moesten blijven als we wilden, omdat het festival zo begon. Bleek er dus precies die dag een boedha vanuit een tempel naar dat dorpje gebracht te worden. Dat is een heel heilig en feestelijk gebeuren waar heel veel locals op afkomen. We zijn dus maar even gebleven, op de tweede grooste teakhouten brug van Myanmar. Daar hebben locals ons vanalles verteld over het festival. Boedha wordt tijdens het pagodefestival geeerd en er wordt dan ook door mensen her en der wat vuurwerk afgestoken. Verschillende feestelijke boten kwamen voorbij en als laatste kwamen de belangrijke boten met zowat een hele tempel erop waar een boedha inzat. Dat was wel speciaal om allemaal mee te maken. De locals vertelden ons helemaal waar we het beste moesten gaan staan enzo. Die hele brug ging heen en weer zo druk was het.
Daarna zijn we terug naar het hotel gefietst in 45 min waar anderhalf uur voor stond. We komen niet voor niks uit een fietsland :p. 's Avonds hebben de we bus gepakt naar Yangon. We waren de enige buitenlanders. Er hing een vreselijk sterke geur in de bus en de bus zat weer vol met roggelaars. Dus we waren blij toen we aankwamen in Yangon :p.

24/10/2015
We kwamen heel vroeg aan in Yangon, gelukkig liet het hotel ons al inchecken zodat we nog wat hadden kunnen slapen. We zaten, tot Riks grote angst, 10 hoog!
's Middags zijn we door Yangon gaan lopen. Daar hebben we door de bazaars gelopen rondom en in Bogyoke Aung San markt en door Chinatown gelopen. We hebben de Sule pagode van buiten bekeken en een stadstuin bezocht. Daarna hebben we wat gedronken in een bar in een hele hoge toren met uitzicht over heel Yangon. Tot Rik zijn grote vreugde 20 verdiepingen hoog. Gelukkig had Rik een biertje en was toen alles al gauw goed.
's Avonds hebben we de beroemde Schwedagon pagode bezocht. Dat was heel mooi, vooral omdat de zon onderging en de pagode mooi verlicht is. Een local had ons nog wat dingen verteld over de pagode. Zo hebben we water gegoten over de boedha die bij onze geboortedag (zondag en vrijdag) hoorde. Ook hebben we voor de familie goede dingen gewenst bij een boom waarbij je dat kon doen, lief van ons.

25/10/2015
Na het ontbijt hebben we een 3-urige rondrit gehad in een treintje dat rondgaat in Yangon. We dachten dat die door de stad zou gaan, maar hij ging vooral door de buitenwijken. Die hadden we na een half uur wel gezien. Een ander koppel uit Australie zag je precies hetzelfde kijken als wij dat was grappig. Ook in de trein werden we weer aangekeken als een zeldzaam diersoort. Mensen stoten elkaar dan aan en wijzen en lachen en sommigen blijven je kei awkward een uur lang aankijken. Na het ritje hebben we nog wat met de Australiers gebuurt.
Toen zijn we naar het Kandawgi meer gegaan. Daar hebben we over gammele planken gelopen van een soort loopbrug route over het hele meer. Er staat een replica van een mooi versierd schip in het midden. Dat was dus wel allemaal mooi. Daarna hebben we nog even door het centrum gewandeld.

26/10/2015
En nu, 897237 km lopen en fietsen later, zitten we in Chiang Mai. Tot nu toe vinden we het een hele leuke, gezellige stad. De mensen spreken goed Engels, er wordt niet getoeterd en er zijn ontelbaar veel leuke cafe' s en restaurantjes. En heeeeel veel activiteiten. Dus we zijn benieuwd naar wat ons hier te wachten staat!

Foto' s volgen snel. Maar we zitten nu uren in het internetcafe. Daarom kunnen jullie verwachten dat we iets minder lang wachten met de volgende update, want dit was veel werk in 1 keer haha :p!

We hopen dat met jullie ook nog alles goed gaat, we hoorden dat het soms al flink koud kan zijn daar! Het ga jullie goed en tot snel!

Liefs en groetjes,

Rik en Yael